Postaw na samodzielność –zakładanie skarpetek
Dla dzieci o prawidłowym rozwoju i dla dzieci ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi.
Dlaczego zakładanie skarpetek jest takie ważne?
Samodzielne zakładanie skarpetek nie jest ważne, powinno być oczywiste.
Jednak okazuje się, że wiele dzieci, mających predyspozycje ruchowe do wykonania tej czynności, nadal tego nie robi- mam tu na myśli nawet 4 latków.
Podczas samodzielnych działań, takich jak zakładanie skarpetek właśnie, ćwiczone są wzorce ruchowe, które potrzebne są m.in. podczas czytania i pisania: koordynacja wzrokowo-ruchowa, orientacja w schemacie ciała, wodzenie wzrokiem co robią ręce, przekraczanie linii środkowej ciała, planowanie ruchu, sprawność palców.
Brak samodzielności = dziecko uboższe w doświadczenia
Pozwól dziecku ściągać skarpetki jeśli już to potrafi. Niemowlę leżąc na plecach sięga do stóp, ćwicząc te wszystkie ważne funkcje. Poza tym, wzmacnia mięśnie brzucha i grzbietu podnosząc miednicę do góry.
Kiedy dziecko samodzielnie siada, możecie bawić się w ściąganie skarpetek z wydawaniem dźwięków: uuuupa, trrrrr, siu, babababum.
Możesz przyczepić do dziecka stopy naklejkę lub spinacz do bielizny do skarpetki, aby trenowało sięganie do danej nogi.
Najpierw pokaż jak rękami dziecka zakładać
Pozycja, gdzie kierujemy czynność rękoma dziecka powinna być wyjściową do każdej umiejętności z jaką maluch sobie nie radzi.
Niektóre dzieci, zwłaszcza te, ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi, mogą mieć problem z interpretacją pokazu dokonanego przez nas.
Łatwiejszy start
Niektóre dzieci z osłabionym napięciem mięśniowym, z asymetrią, z dyspraksją mogą mieć większy problem ze sprawnym założeniem skarpetek. Aby nauka była łatwiejsza wybierz niskie skarpetki, tak, by dziecko szybciej uzyskało sukces.
Zmień pozycję
Pamiętaj o zmianie pozycji. Sprawdź, która dla dziecka jest najlepsza do nauki:
- Na leżąco, pod kontrolą wzroku.
- Możesz ciągnąć lub... zaczepić palcami za koniec skarpetki.
- Na siedząco, jedna noga ugięta.
- Bliżej rąk, większa kontrola nad ściąganiem, zwiększenie stabilności.
- Druga noga jako podpórka.
- Stopa jest wyżej- większa kontrola.
- Aktywizacja dwóch rąk.
- Na krzesełku. Aktywizacja jednej ręki, łatwiejsze ściągnięcie skarpetki bo stopa znajduje się w powietrzu.
- Dwie ręce pracują, stopa oparta na krzesełku odciąża pracę mięśni brzucha i grzbietu.
Proponowane pozycje mogą być szczególnie przydatne dla dzieci z MPD, z obniżonym napięciem mięśniowym, z dyspraksją, z zaburzoną orientacją w schemacie ciała, z asymetrią.
A Twoje dziecko jaką wybiera pozycję?
PS: Jeśli chciałbyś odwdzięczyć się za wiedzę, którą przekazuję, możesz postawić mi kawę :)
