Jeśli kiedykolwiek usłyszałeś/ łaś lub powiedziałeś/ łaś te słowa, komuś kto dzieli się obawami o zdrowie dziecka, to koniecznie przeczytaj dalej!
„Daj spokój….”,
„Oj tam, on/ ona tak po prostu ma…”,
„Jesteś przewrażliwiona…”
„Wymyślasz problemy na siłę…”
„Naczytałaś się tych internetów i wymyślasz…”
„Przesadzasz…”
„Po prostu tego nie lubi…”
„Weź wyluzuj!”
„Wyrośnie z tego…”
„Oj już nie wyolbrzymiaj…”
W żołnierskich słowach krótko i konkretnie chcę, aby to wybrzmiało.
Jedyną i wystarczającą przesłanką do tego, aby pójść na konsultację z dzieckiem do specjalisty, jest niepokój rodzica.
Jeżeli diagnoza lekarza jest dla Was niewystarczająca, poszukujcie dalej.
Intuicja rodzica jest bardzo ważna, nie dajcie sobie wmówić, że jest inaczej.
Wczesne wykrycie problemu i podjęcie działań w przypadku małych dzieci, ma realny wpływ na ich późniejszy rozwój.
Lepiej iść na konsultację dwa razy „ za dużo”, niż nie iść w ogóle, czekając aż przejdzie.
Problemy rozwojowe dzieci zazwyczaj nie mijają, one przeradzają się w inne trudności.
Każde dziecko rozwija się indywidualnie i w swoim czasie, jednak należy spojrzeć na rozwój całościowo i szukać odpowiedzi za każdym razem, jeśli coś nas niepokoi.
Za każdym zachowaniem dziecka odbiegającym od normy, stoi jakaś przyczyna.
WAŻNE
Jeśli zauważysz jakieś niepokojące zachowanie, nagraj dziecko, aby móc pokazać je podczas diagnozy. Obserwuj niepokojące zachowania i zapisuj ile razy dziennie występują-wtedy lepiej widać skalę problemu. Zadawaj pytania lekarzowi/ specjaliście, pytaj o zalecenia. Jeśli usłyszysz od znajomej/ znajomego, że coś go nie pokoi, powiedz: „Jeśli Cię to martwi idź do specjalisty…”
JEŚLI DZIECKO:
Ma problemy ze spożywaniem posiłków, połykaniem, ssaniem, nie toleruje nowych potraw, smaków, konsystencji. Często się dławi, ma odruch wymiotny, oddycha przez otwartą buzię, śpi z otwartą buzią, ma problemy z gryzieniem, odgryzaniem, to skonsultuj się z pediatrą / neurologopedią, terapeutą karmienia.
JEŚLI DZIECKO:
Ma ponad 12 miesięcy i nie wskazuje palcem, nie naśladuje prostych zabaw, nie reaguje na imię, jest w swoim świecie. Wybiera zabawy samotne, od tych z bliskimi, nie wykonuje prostych poleceń typu „daj…, chodź…”, nie powtarza nowych dźwięków, sylab. Sprawia wrażenie „nieobecnego” i nie nawiązuje kontaktu wzrokowego, to skonsultuj się z psychologiem, psychiatrą.
JEŚLI DZIECKO:
Preferuje tylko jedną pozycję do noszenia, zaciska piąstki, mimo, że ma powyżej 5 miesiąca życia. Ma aktywną bardziej jedną stronę ciała od drugiej, unika używania jednaj ręki, nogi. Jest wygięte nienaturalnie w jedną stronę, nie lubi leżeć na brzuchu mimo wielokrotnych prób, a ma 3-5 miesięcy, to skonsultuj się z fizjoterapeutą. W ogóle uważam, że wizyta fizjoterapeuty powinna być profilaktycznie dla każdego niemowlaka.
To tylko wycinek objawów. Jeśli coś Cię niepokoi, zgłoś się do specjalisty. Nie pozwól umniejszać swoich emocji! Zrób to na żywo, nie pozwól, by ktoś Ci doradzał bez obserwacji dziecka. Nie korzystaj z rad innych rodziców, bez potwierdzenia zasadności działania przez specjalistę.
Niemowlę nie może czegoś nie lubić- jeśli czegoś unika, znaczy, że jest tego jakaś przyczyna (jedzenia kawałków, leżenia na brzuchu, przytulania, kąpieli, danej pozycji itd.)
Dzieci nie wyrastają z problemów. Problemy przechodzą w inne trudności.
PS: Jeśli chciałbyś odwdzięczyć się za wiedzę, którą przekazuję, możesz postawić mi kawę :)
